در طول آزمایش ولتاژ AC، روش معمول اندازه گیری تخلیه جزئی به شرح زیر است:
(1) پیش تصفیه نمونه
قبل از انجام آزمایش، نمونه باید طبق مقررات مربوطه پیش تیمار شود:
1. سطح محصول مورد آزمایش را تمیز و خشک نگه دارید تا از مربع های موضعی ناشی از رطوبت یا آلودگی روی سطح عایق جلوگیری شود.
2. در صورت عدم وجود الزامات خاص، نمونه باید در دمای محیط در طول آزمایش باشد.
3. پس از عمل مکانیکی، حرارتی یا الکتریکی قبلی، محصول آزمایش باید برای مدتی قبل از آزمایش باقی بماند تا تأثیر عوامل فوق بر نتایج آزمایش کاهش یابد.
(2) سطح تخلیه جزئی خود مدار آزمایش را بررسی کنید
ابتدا محصول تست را وصل نکنید، بلکه فقط به مدار تست ولتاژ اعمال کنید.اگر در ولتاژ تست کمی بالاتر از محصول آزمایشی تخلیه جزئی رخ ندهد، مدار تست واجد شرایط است.اگر سطح تداخل تخلیه جزئی از حداکثر ظرفیت تخلیه مجاز محصول آزمایشی 50٪ از مقدار بیشتر شود یا به آن نزدیک شود، باید منبع تداخل شناسایی شود و اقداماتی برای کاهش سطح تداخل انجام شود.
(3) کالیبراسیون حلقه آزمایش
ابزار موجود در مدار آزمایش باید به طور معمول قبل از اعمال فشار کالیبره شود تا ضریب مقیاس مدار آزمایش هنگام اتصال محصول آزمایشی مشخص شود.این ضریب تحت تأثیر مشخصات مدار و ظرفیت محصول آزمایشی است.
تحت حساسیت مدار کالیبره شده، مشاهده کنید که آیا تداخل زیادی در هنگام وصل نشدن منبع تغذیه ولتاژ بالا یا پس از وصل شدن منبع تغذیه ولتاژ بالا وجود دارد یا خیر، و اگر چنین است، سعی کنید آن را از بین ببرید.
(4) تعیین ولتاژ شروع تخلیه جزئی و ولتاژ خاموش
دستگاه کالیبراسیون را بردارید و سیم کشی های دیگر را بدون تغییر نگه دارید.هنگامی که شکل موج ولتاژ آزمایشی الزامات را برآورده می کند، ولتاژ از ولتاژ بسیار کمتر از ولتاژ ابتدایی تخلیه جزئی مورد انتظار اضافه می شود و ولتاژ با سرعت مشخصی افزایش می یابد تا ظرفیت تخلیه به مقدار مشخصی برسد.ولتاژ در این زمان ولتاژ ابتدایی تخلیه جزئی است.سپس ولتاژ را 10% افزایش داده و سپس ولتاژ را کاهش داده تا ظرفیت تخلیه برابر با مقدار مشخص شده فوق شود و ولتاژ مربوطه خاموش شدن تخلیه جزئی است.هنگام اندازه گیری، ولتاژ اعمال شده مجاز نیست از ولتاژ مقاومت نامی جسم آزمایش تجاوز کند.علاوه بر این، اعمال مکرر ولتاژهای نزدیک به آن ممکن است به جسم مورد آزمایش آسیب برساند.
(5) تخلیه جزئی را تحت ولتاژ آزمایشی مشخص شده اندازه گیری کنید
از مطالب فوق می توان دریافت که پارامترهای مشخص کننده تخلیه جزئی همه در یک ولتاژ خاص اندازه گیری می شوند که ممکن است بسیار بیشتر از ولتاژ ابتدایی تخلیه جزئی باشد.گاهی اوقات تعیین می شود که ظرفیت تخلیه تحت چندین ولتاژ آزمایشی اندازه گیری شود و گاهی اوقات مقرر می شود که زمان مشخصی تحت یک ولتاژ آزمایشی خاص حفظ شود و اندازه گیری های متعدد برای مشاهده روند توسعه تخلیه جزئی انجام شود.در حین اندازه گیری حجم تخلیه، می تواند تعداد دشارژها، جریان متوسط دشارژ و سایر پارامترهای تخلیه جزئی را نیز اندازه گیری کند.
1. اندازه گیری بدون ولتاژ از قبل اعمال شده
در طول آزمایش، ولتاژ نمونه به تدریج از مقدار کمتر به مقدار مشخص شده افزایش می‌یابد و قبل از اندازه‌گیری تخلیه جزئی، برای مدت معینی نگه داشته می‌شود، سپس ولتاژ را کاهش داده و منبع تغذیه را قطع می‌کند.تخلیه جزئی گاهی اوقات در حین افزایش ولتاژ، کاهش سطح شیب دار یا در طول دوره آزمایش در ولتاژ مشخص اندازه گیری می شود.
2. اندازه گیری با ولتاژ از پیش اعمال شده
در طول آزمایش، ولتاژ به تدریج از مقدار کمتری افزایش می یابد و پس از تجاوز از ولتاژ آزمایش تخلیه جزئی مشخص شده، به ولتاژ از پیش اعمال شده افزایش می یابد، آن را برای مدت زمان مشخصی حفظ می کند، سپس به مقدار ولتاژ آزمایش کاهش می یابد. مدت زمان مشخص شده را حفظ می کند و سپس در یک بازه زمانی معین تخلیه جزئی را اندازه گیری می کند.در طول کل دوره اعمال ولتاژ، باید به تغییر کمیت تخلیه جزئی توجه شود.
زمان ارسال: نوامبر-16-2022